شگفت آورنده
مبهر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مبهر. [ م ُ هَِ ] ( ع ص ) شگفت آورنده. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || آن که توانگر شود بعد از فقر. ( آنندراج ). توانگر شونده پس از فقر و پریشانی. ( ناظم الاطباء ). || سوخته ازگرمای نیمروز. ( آنندراج ). سوخته شده از آفتاب نیمروز. ( ناظم الاطباء ). || متلون در نرمی خود ودرشتی در آن. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || آن که نکاح کند با زن بهیرة. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || به نیمروز رسنده. ( ناظم الاطباء ).
پیشنهاد کاربران
دهشت اور ، حیرت انگیزی، اعجاب اور
کلمات دیگر: