ملکه تامار

تامار (به گرجی: თამარი) (۱۱۶۰ تا ۱۸ ژانویه ۱۲۱۳) بعدا به عنوان تامار کبیر و تامار مقدس شناخته می شود به عنوان ملکه ای از سلسله باگراتیونی ها از سال ۱۱۷۸ تا ۱۲۱۳ میلادی بر پادشاهی متحد گرجستان حکومت کرد. دوران سلطنت او دورهٔ اوج اعتلا و برتری فرهنگ و تمدن گرجی و اوج پیشروف اقتصادی و موفقیت سیاسی و پیروزی نظامی و گسترش گرجستان در مناطق خاوری و قفقاز و آسایش و امنیت اجتماعی و مردمی و افزایش قدرت پادشاهی گرجستان و عصر طلایی تاریخ گرجستان به شمار می آید. جایگاه او به عنوان بالاترین مقام زن در حکومت گرجستان و حق حاکمیت او با لقب «پادشاه» در منابع تاریخی قرون وسطی تأیید شده است.
خورشید خانم
۱۱۷۸ (به عنوان شریک پادشاه)
تامار فرزند گیورگی سوم، پادشاه گرجستان بود که در سال ۱۱۷۸ از سوی پدرش به عنوان حاکم گرجستان در کنار حکومت پدر (در قالب ساختار حکومتی دوپادشاهانه) اعلام شد. اما پس از مرگ گیورگی و به قدرت رسیدن مطلق تامار، او با مخالفت هایی از سوی طبقهٔ اشراف گرجستان مواجه شد. تامار در برطرف کردن این مخالفت ها موفق بود و پس از آن در روابط خارجی خود نیز سیاست هایی را دنبال کرد که موجب کاستن از خصومت ترکان سلجوقی شد. تامار توانست با تکیه بر موفقیت های پیشینیان خود در اتحاد قفقاز و ساختن ارتشی قدرتمند، اقداماتی را در جهت آبادانی بیشتر گرجستان رقم بزند. پس از مرگ تامار و وقوع حملات مغول ها به گرجستان، همهٔ آن آبادانی ها به ویرانی تبدیل شد.
تامار دو بار ازدواج کرد، در سال ۱۱۸۵ با یوری بوگولیوبسکی شاهزاده ای از روس کیف ازدواج کرد که دو سال بعد از او جدا شد. چهار سال بعد از این جدایی یعنی در سال ۱۱۹۱ با داود سوسلان شاهزاده ای از آلانیا ازدواج کرد. حاصل این ازدواج گیورگی چهارم و روسودان دو پادشاه متوالی گرجستان پس از تامار بودند.