مراغه گر

غلطنده

مراغه گر. [ م َ غ َ / غ ِ گ َ ] ( ص مرکب ) غلطنده. غلت زننده :
بودم دوان چو گور به دشت فساد و فسق
تازنده و مراغه گر و بارناپذیر.