<div class="boxBd">خوش خصال. [ خوَش ْ / خُش ْ خ ِ ] ( ص مرکب ) نیکوطبیعت. متواضع. آراسته و پاکیزه سرشت. نیک خوی. ( ناظم الاطباء ). آنکه خصلت نیکو دارد. آنکه ذات پاک دارد. ( یادداشت مؤلف ) : <br>تو ز خودکی گم شوی ای خوش خصال <br>چونکه عین تو ترا شد ملک و مال.<div class="au">مولوی.</div></div>

خوش خصال. [ خوَش ْ / خُش ْ خ ِ ] ( ص مرکب ) نیکوطبیعت. متواضع. آراسته و پاکیزه سرشت. نیک خوی. ( ناظم الاطباء ). آنکه خصلت نیکو دارد. آنکه ذات پاک دارد. ( یادداشت مؤلف ) : تو ز خودکی گم شوی ای خوش خصال چونکه عین تو ترا شد ملک و مال. مولوی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">نیکو طبیعت متواضع</div>

خوش خصال

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا