خوش نغمه خوش آواز
خوش سرود
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خوش سرود. [ خوَش ْ / خُش ْ س ُ] ( ص مرکب ) خوش نغمه. خوش آواز. خوش آهنگ :
مشک جعد و مشک خط و مشک ناف و مشکبوی
خوش سماع و خوش سرود و خوش کنار و خوش زبان.
مشک جعد و مشک خط و مشک ناف و مشکبوی
خوش سماع و خوش سرود و خوش کنار و خوش زبان.
منوچهری.
کلمات دیگر: