کنایه از صحاب ثروت و باسامان
خوش برگ
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خوش برگ. [ خوَش ْ / خُش ْ ب َ ] ( ص مرکب ) کنایه از صاحب ثروت و باسامان. ( آنندراج ) :
نخواهم دل از او خوش برگ گردد
که مفلس زود شادی مرگ گردد.
نخواهم دل از او خوش برگ گردد
که مفلس زود شادی مرگ گردد.
زلالی ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: