( صفت ) ۱ - دل مرده افسرده ۲ - سخت دل بیمهر .
فسرده دل
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فسرده دل. [ ف ُ / ف ِ س ُ دَ / دِ دِ ] ( ص مرکب ) کنایت ازمردم دل افسرده و دل مرده باشد. ( برهان ) :
نزد فسرده دلان قاعده کردن چو ابر
با دل آتش فشان چهره دژم داشتن.
غم آلودگان را شود غمگسار.
نزد فسرده دلان قاعده کردن چو ابر
با دل آتش فشان چهره دژم داشتن.
خاقانی.
فسرده دلان را درآیدبه کارغم آلودگان را شود غمگسار.
نظامی.
|| کنایت از مردم سخت دل و بی مهر هم هست. ( برهان ).کلمات دیگر: