( صونة ) صونة. [ ص َ ن َ ] ( ع اِ ) طبله عروس که بخور و لوازم آرایش در آن نهد. عتیده. ( اقرب الموارد ). طبله که در آن خوش بوی نگاه دارند. ( منتهی الارب ). بویدان.
صونه
لغت نامه دهخدا
صونة. [ ص َ ن َ ] (ع اِ) طبله ٔ عروس که بخور و لوازم آرایش در آن نهد. عتیده . (اقرب الموارد). طبله که در آن خوش بوی نگاه دارند. (منتهی الارب ). بویدان .
کلمات دیگر: