صفحه اصلی
عفاط
بستن
لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
عفاط. [ ع َ ف ف ] ( ع ص ) درمانده به سخن. ( منتهی الارب ). الکن. ( اقرب الموارد ).
کلمات دیگر:
