احمد ابن عبیدالله بن محمد بن حمزه عطشی بغدادی مکنی به ابوبکر محدث بود و از ابوسعید اعرابی و دیگران روایت کرده است و ابوالحسن محمد بن احمد جوالیقی کوفی بسال ۳۵۹ قمری نزد او حدیث آموخته است
عطشی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عطشی . [ ع َ شا ] (ع ص ) مؤنث عَطشان . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). عطشانة. زن تشنه . ج ، عِطاش . (اقرب الموارد).
عطشی. [ ع َ شا ] ( ع ص ) مؤنث عَطشان. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). عطشانة. زن تشنه. ج ، عِطاش. ( اقرب الموارد ).
عطشی. [ ع َ طَ ] ( ص نسبی ) منسوب به سوق العطش بغداد که برخی از محدثان به آنجا نسبت دارند. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ). رجوع به عطش ( سوق العطش ) شود.
عطشی. [ ع َ طَ ] ( اِخ ) احمدبن عبیداﷲبن محمدبن حمزه عطشی بغدادی ، مکنی به ابوبکر. محدث بود و از ابوسعید اعرابی و دیگران روایت کرده است. و ابوالحسن محمدبن احمد جوالیقی کوفی به سال 359 هَ.ق. نزد او حدیث آموخته است. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ).
عطشی. [ ع َ طَ ] ( ص نسبی ) منسوب به سوق العطش بغداد که برخی از محدثان به آنجا نسبت دارند. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ). رجوع به عطش ( سوق العطش ) شود.
عطشی. [ ع َ طَ ] ( اِخ ) احمدبن عبیداﷲبن محمدبن حمزه عطشی بغدادی ، مکنی به ابوبکر. محدث بود و از ابوسعید اعرابی و دیگران روایت کرده است. و ابوالحسن محمدبن احمد جوالیقی کوفی به سال 359 هَ.ق. نزد او حدیث آموخته است. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ).
عطشی . [ ع َ طَ ] (اِخ ) احمدبن عبیداﷲبن محمدبن حمزه ٔ عطشی بغدادی ، مکنی به ابوبکر. محدث بود و از ابوسعید اعرابی و دیگران روایت کرده است . و ابوالحسن محمدبن احمد جوالیقی کوفی به سال 359 هَ .ق . نزد او حدیث آموخته است . (از اللباب فی تهذیب الانساب ).
عطشی . [ ع َ طَ ] (ص نسبی ) منسوب به سوق العطش بغداد که برخی از محدثان به آنجا نسبت دارند. (از اللباب فی تهذیب الانساب ). رجوع به عطش (سوق العطش ) شود.
کلمات دیگر: