عطر پیماینده که بر عطر گذر دارد
عطر پیما
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عطرپیما. [ ع ِ پ َ / پ ِ ] ( نف مرکب ) عطر پیماینده. که بر عطر گذر دارد :
بسیار نسیم عطرپیماست
برتارک گل مگر سوار است.
بسیار نسیم عطرپیماست
برتارک گل مگر سوار است.
علی خراسانی ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: