لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( فزعة ) فزعة. [ ف ُ ع َ ] ( ع ص ) هرکه از وی ترسند. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). <hr>فزعة. [ ف ُ زَ ع َ ] ( ع ص ) کسی که از مردم ترسد. مرد بسیار ترسنده از مردم. ( از منتهی الارب ).</div>

( فزعة ) فزعة. [ ف ُ ع َ ] ( ع ص ) هرکه از وی ترسند. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). فزعة. [ ف ُ زَ ع َ ] ( ع ص ) کسی که از مردم ترسد. مرد بسیار ترسنده از مردم. ( از منتهی الارب ).

فزعة. [ ف ُ زَ ع َ ] (ع ص ) کسی که از مردم ترسد. مرد بسیار ترسنده از مردم . (از منتهی الارب ).

فزعة. [ ف ُ زَ ع َ ] (ع ص ) کسی که از مردم ترسد. مرد بسیار ترسنده از مردم . (از منتهی الارب ).

فزعه

لغت نامه دهخدا