اخص است از صبق غبار بالا رفته
صیقه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( صیقة ) صیقة. [ ق َ ] ( ع اِ ) اخص است از صیق. غبار بالارفته. ( منتهی الارب ). رجوع به صیق شود.
صیقة. [ ق َ ] (ع اِ) اخص است از صیق . غبار بالارفته . (منتهی الارب ). رجوع به صیق شود.
کلمات دیگر: