<div class="boxBd">سحربیان. [ س ِ ب َ ] ( ص مرکب ) کسی که بیان او سحرآمیز باشد. بغایت فصیح و بلیغ : <br>منم آن سحربیان کز مدد طبع سلیم <br>نبرد ناطقه نام سخنم بی تعظیم.<div class="au">عرفی ( از آنندراج ).</div></div>

سحربیان. [ س ِ ب َ ] ( ص مرکب ) کسی که بیان او سحرآمیز باشد. بغایت فصیح و بلیغ : منم آن سحربیان کز مدد طبع سلیم نبرد ناطقه نام سخنم بی تعظیم. عرفی ( از آنندراج ).

لغت نامه دهخدا

کسی که بیان او سحر آمیز باشد

سحر بیان

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا