نیمف (به یونانی: νύμφη, nymphē) در اساطیر یونانی و روم باستان به الهه های کوچک طبیعت گفته می شد که به طور معمول با یک مکان یا یک سرزمین خاص همراهی داشتند. سایر نیمف ها، همیشه در شکل دوشیزگان بکر و جوان و آمادهٔ ازدواجی توصیف می شدند که بخشی از ملتزمین و همراهان ایزدانی همچون: دیونیسوس، هرمس، یا پان را تشکیل می دادند، یا با ایزدبانوها و به طور معمول با آرتمیس همراه بودند.
نیمف در جهان اساطیری یونان به موجوداتی زیبا و افسون گر گفته می شد که با چهره و قامت یک دختر بچه در کرانهٔ رودها و همینطور در جنگل ها به سر می بردند و با زیبایی خیره کننده و دلربایی و عشوه گری هایشان قادر به سحر و جادو کردن انسان ها بودند. بعدها، و در ادبیات قرن نوزدهم این مفهوم به تعبیر زن – کودک (به آلمانی: Kindfrau) = تلفظ کیندفرآ به معنی زن بچه(زن بچه صورت) فروکاست. این تعبیر در واقع در مورد دختران نوبالغ و زنان نوباوه و جوان به کار می رفت. زنانی که به یکسان از زیبایی زنانه و از معصومیت کودکی بهرمند بودند و به دلیل زیبایی و بخصوص معصومیت، مردان میانسال را شیفتهٔ خویش می ساختند.
نیمف ها، به طور دائمی و مکرر هدف ساتیرها قرار می گرفتند. آن ها در کوه ها و کوهستان ها، درخت زارها و بیشه ها، و باغ ها و جنگل ها، و همینطور در چشمه ها و رودخانه ها زندگی می کردند، و همچنین درخت ها و دره ها، و نیز سرداب ها و غار و مغاره های سرد از جمله زیستگاه های آنان به شمار می رفت. نیمف ها، به طور معمول با خدایان والا و بلندمرتبه نیز همراهی داشتند؛ آرتمیس شکارچی، آپولون پیشگویی کننده، خدایان عیاشی و خوشگذرانی همچون دیونیسوس که ایزد شراب بود، و همچنین خدایان روستایی مانند پان و هرمس، از جمله ایزدان برتری بودند که نیمف ها با آنان همراه بودند.
ازدواج نمادین یک نیمف با یک ریش سفید قوم یا یک رئیس قبیله، اغلب به عنوان ریشه ای از ریشه های پدیداری مردمان محسوب می شود و به طرز بی وقفه ای در ریشه شناسی اسطوره های یونانی، تکرار می گردد؛ و استناد به مجموعهٔ آنان، به پادشاهان باستانی و شجره نامه آنان اعتبار و اقتدار می بخشد.
نیمف در جهان اساطیری یونان به موجوداتی زیبا و افسون گر گفته می شد که با چهره و قامت یک دختر بچه در کرانهٔ رودها و همینطور در جنگل ها به سر می بردند و با زیبایی خیره کننده و دلربایی و عشوه گری هایشان قادر به سحر و جادو کردن انسان ها بودند. بعدها، و در ادبیات قرن نوزدهم این مفهوم به تعبیر زن – کودک (به آلمانی: Kindfrau) = تلفظ کیندفرآ به معنی زن بچه(زن بچه صورت) فروکاست. این تعبیر در واقع در مورد دختران نوبالغ و زنان نوباوه و جوان به کار می رفت. زنانی که به یکسان از زیبایی زنانه و از معصومیت کودکی بهرمند بودند و به دلیل زیبایی و بخصوص معصومیت، مردان میانسال را شیفتهٔ خویش می ساختند.
نیمف ها، به طور دائمی و مکرر هدف ساتیرها قرار می گرفتند. آن ها در کوه ها و کوهستان ها، درخت زارها و بیشه ها، و باغ ها و جنگل ها، و همینطور در چشمه ها و رودخانه ها زندگی می کردند، و همچنین درخت ها و دره ها، و نیز سرداب ها و غار و مغاره های سرد از جمله زیستگاه های آنان به شمار می رفت. نیمف ها، به طور معمول با خدایان والا و بلندمرتبه نیز همراهی داشتند؛ آرتمیس شکارچی، آپولون پیشگویی کننده، خدایان عیاشی و خوشگذرانی همچون دیونیسوس که ایزد شراب بود، و همچنین خدایان روستایی مانند پان و هرمس، از جمله ایزدان برتری بودند که نیمف ها با آنان همراه بودند.
ازدواج نمادین یک نیمف با یک ریش سفید قوم یا یک رئیس قبیله، اغلب به عنوان ریشه ای از ریشه های پدیداری مردمان محسوب می شود و به طرز بی وقفه ای در ریشه شناسی اسطوره های یونانی، تکرار می گردد؛ و استناد به مجموعهٔ آنان، به پادشاهان باستانی و شجره نامه آنان اعتبار و اقتدار می بخشد.
wiki: نیمف