اکسون

نوعی دیبای سیاه گرانبها، جامه سیاه فاخر
( اسم ) ۱ - دیبای سیاه . ۲ - نوعی از دیبای سیاه که بغایت نفیس و قیمتی است . ۳ - جام. سیاه قیمتی که اکابر بجهت تفاخر پوشند .

(اِ یا اَ ) (اِ. ) دیبای سیاه بسیار نفیس .

اکسون. [ اَ / اِ ] ( اِ ) جامه سیاه قیمتی که بزرگان جهت تفاخر پوشند. ( ناظم الاطباء ) ( برهان ) ( از فرهنگ جهانگیری ) ( از فرهنگ سروری ) ( مؤید الفضلاء ) ( آنندراج ) ( از شرفنامه منیری ) ( از انجمن آرا ). جامه ایست مثل زیبقی. ( فرهنگ خطی ) ( از شعوری ج 1 ورق 122 ). جامه ایست. یکی از اقمشه. ( فرهنگ اوبهی ) :
شکوفه ریخته از باد در بنفشه ستان
چنانکه تافته لولوی از بر اکسون.پیش کف راد تست از غایت جود و سخا
در شبه ، دیبا رکو، اکسون کسا، اطلس گلیم.برسم خدمتی اندر پی جنیبت تو
فکنده دهر ز روز اطلس و ز شب اکسون.پوست پوشد هر که لیلی دوست اوست.چه مرغم کز پی شهباز شیبت
قبا اطلس کلاه اکسون فرستم.از پی عید ظفر پوشند از گرد و خون
شقه اطلس زمین کسوت اکسون فلک.گر نباشد ز برای شرف عیسی کس
پوشش سم خر از اطلس و اکسون نکند.|| نوعی از دیبای سیاه ( ناظم الاطباء ) ( برهان ) ( از غیاث اللغات ) ( آنندراج ).

۱. نوعی دیبای سیاه گران بها.
۲. [مجاز] جامۀ سیاه فاخر: اطلس و اکسون مجنون پوست است / پوست خواهد هرکه لیلی دوست است (عطار: ۳۸۸ ).