کلمه جو
صفحه اصلی

داع

فرهنگ فارسی

آنکه شاعر و قائل نام خود نویسد

لغت نامه دهخدا

داع. ( اِ )آنکه شاعر و قائل نام خود نویسد. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). در فرهنگها مانند سروری و برهان قریب بهمین معنی «داغ » با غین معجمه آمده است. رجوع به داغ شود.

داع. [ عِن ْ ] ( ع ص ، اِ ) داعی. رجوع به داعی شود.

داع . (اِ)آنکه شاعر و قائل نام خود نویسد. (کشاف اصطلاحات الفنون ). در فرهنگها مانند سروری و برهان قریب بهمین معنی «داغ » با غین معجمه آمده است . رجوع به داغ شود.


داع . [ عِن ْ ] (ع ص ، اِ) داعی . رجوع به داعی شود.


پیشنهاد کاربران

داع:
الدَّاع: دعا کننده
ریشه کلمه مذکور از سه حرف "دعو" است. بر وزن فاعل است.
در آیه ۱۸۶ سوره بقره به این واژه اشاره شده است.
. . . أُجِیبُ دَعْوَةَ ﭐلدَّاعِ إِذَا دَعَانِ . . .
به معنی دعوت دعا کننده را اجابت می کنم هنگامی که دعا کند.


کلمات دیگر: