تراریخته

تراریخته یا ترانس ژنیک، (به انگلیسی: Transgenesis)، که با نام اختصاری GMO شناخته می شود به آن تراژنی یا تراژن زایی نیز می گویند به فرایند تزریق یک ژن بُرون زاد (به انگلیسی: Exogenous Gene) (که تراژن (به انگلیسی: Transgesis) خوانده می شود) به جانداران زنده، گفته می شود. به طوری که جاندار ویژگی جدیدی پیدا کند و آن را به فرزندانش منتقل کند. در فناوری تولید جانداران تراریخته، یک یا چند ژن به ژنوم طبیعی جاندار اضافه یا از آن حذف می شود. درصورتی که ژنی از جاندار حذف شود به جاندار حاصل «فروریخته» (به انگلیسی: Knock out) گفته می شود.
گیاهان تراریخته به وجود آورد که به بیماری ها، آفت ها و حشرات، مقاوم هستند.
تولید را در واحد سطح افزایش داده و بخشی مهمی از کمبود جهانی به مواد غذایی را رفع خواهد کرد.
گیاهان خوراکی را به سمومی که برای دفع علف هرز استفاده می شوند مقاوم کرد.
مواد غذایی مانند غلات، ذرت، سویا و غیره باعث می شود که بتوان با هزینه، نیروی کار، آبیاری، زهکشی و سموم کمتر، مقادیر بیشتری مواد غذایی تولید شود و با مشکل کمبود غذا در جهان مبارزه کرد.
گیاهان را در شرایط نامساعد محیطی (خشک سالی، سرما و سیل) و همچنین زمین هایی که چندان برای کشاورزی مناسب نیستند (شوره زارها) پرورش داد.
مواد غذایی را با بیشترین مقدار مواد مغذی مانند انواع اسید آمینه، پروتئین و ویتامین های ضروری تولید کرد تا به بهبود سلامت کمک کند.
مواد حساسیت زا را در مواد غذایی گیاهی یا حیوانی کاهش داد.
زمان بهره وری و تازه ماندن مواد غذایی را افزایش داد.
به ساخت واکسن بیماری ها (مانند وبا و حتی ایدز) امیدوار بود.
تعریف سازمان جهانی بهداشت: گیاهان، جانوران یا موجودات میکروسکوپی گفته می شود که ترکیب ژنتیکی آن ها (دی ان ای) به طریقی تغییر یافته که در طبیعت از راه جفت گیری یا نوترکیبی طبیعی اتفاق نمی افتد.
میزان دیدگاه ها و پژوهش های مستند بر مفید یا مضر بودن استفاده از این محصول با یکدیگر برابر است.
اولین جاندار تراریخت در سال ۱۹۷۳ توسط استنلی کوهن و هربرت بویر تولید شد. پس از تولید اولین جاندار تراریخت طی نشست تحقیقاتی، تصمیماتی جهت کنترل و نظارت بر این فناوری نوپا گرفته شد. در نتیجه، دستکاری ژنتیکی به شرطی می تواند صورت بگیرد که در حیطه قوانین مؤسسه ملی سلامت آمریکا باشد.