پادشازاده. [دْ / دِ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) شاهزاده :
شد آن پادشازاده لرزان ز بیم
هم اندر زمان شد دلش بر دو نیم.
نظر داشت با پادشازاده ای.
شد آن پادشازاده لرزان ز بیم
هم اندر زمان شد دلش بر دو نیم.
فردوسی.
شنیدم که وقتی گدازاده ای نظر داشت با پادشازاده ای.
سعدی ( بوستان ).