( ثایة ) ثایة. [ ی َ ] ( ع اِ ) شوغای گوسفند. آغل گوسپندان و شتران در صحرا یا نزدیک خانه. || سنگ توده ای است پست بقدر مرد نشسته که در صحرا سازند برای نشان. || ثاوة.
ثایه
لغت نامه دهخدا
ثایة. [ ی َ ] (ع اِ) شوغای گوسفند. آغل گوسپندان و شتران در صحرا یا نزدیک خانه . || سنگ توده ای است پست بقدر مرد نشسته که در صحرا سازند برای نشان . || ثاوة.
کلمات دیگر: