<div class="boxBd">تاب افکندن. [ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) پیچ و گره انداختن ، چین و شکن دادن در ابروان و زلف و گیسو. رجوع به تاب شود. || موجب درد و رنج و آشفتگی شدن. بعذاب افکندن : <br>ز دریا بکنده در، آب افکنیم <br>سر جنگجویان بتاب افکنیم.<div class="au">فردوسی.</div></div>

تاب افکندن. [ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) پیچ و گره انداختن ، چین و شکن دادن در ابروان و زلف و گیسو. رجوع به تاب شود. || موجب درد و رنج و آشفتگی شدن. بعذاب افکندن : ز دریا بکنده در، آب افکنیم سر جنگجویان بتاب افکنیم. فردوسی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( مصدر ) ۱- پیچ و گره انداختن چین و شکن دادن ( گیسو و زلف و مانند آنرا. ) ۲- موجب درد و رنج و آشفتگی گردیدن اذیت کردن آزار دادن .</div>

( مصدر ) ۱- پیچ و گره انداختن چین و شکن دادن ( گیسو و زلف و مانند آنرا. ) ۲- موجب درد و رنج و آشفتگی گردیدن اذیت کردن آزار دادن .

تاب افکندن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا