تاج بر سر نهادن

پادشاه شدن بپایه بلند رسیدن .

تاج بر سر نهادن. [ ب َ س َ ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) پادشاه شدن. بپایه بلند رسیدن. از همگنان برترشدن. از دیگران برتری یافتن. صاحب بزرگی و مقام شدن : اعتصاب ، تتوج ، نعصیب ؛ تاج بر سر نهادن ( تاج المصادر بیهقی ) تاج پوشیدن ؛ تاج بر سر زدن تاج بر سر گذاشتن. ( مجموعه مترادفات ) :
جهاندار هوشنگ با رای و داد
بجای نیا تاج بر سر نهاد.که ایرانیان را بکشتن دهم
خود اندر جهان تاج بر سر نهم.چرا بایدآن تاج بر سر نهاد
که پیش از تو صد چون تو بر سر نهاد.رجوع به تاج پوشیدن و تاج بر سر زدن شود.