تر
ثریان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ثریان . [ ث َرْ ] (ع ص ) تَر.
ثریان . [ ث َ رَ ] (ع اِ) التقاء ثَریان و ثَروَان ؛ نم به نم رسیدن ، یعنی بحدی باران آمدن که بزمین فرو شود تا با نم و تری زیر زمین تلاقی کند و نیز التقاء ثَرَیان و التقاء ثروان . فزودن شرف أب بر شرف ام ّ.
ثریان. [ ث َ رَ ] ( ع اِ ) التقاء ثَریان و ثَروَان ؛ نم به نم رسیدن ، یعنی بحدی باران آمدن که بزمین فرو شود تا با نم و تری زیر زمین تلاقی کند و نیز التقاء ثَرَیان و التقاء ثروان. فزودن شرف أب بر شرف ام .
ثریان. [ ث َرْ ] ( ع ص ) تَر.
ثریان. [ ث َرْ ] ( ع ص ) تَر.
کلمات دیگر: