بر دهان خوردن آب و مانند آن
جاذ
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
جاذ. [ جاذذ ] ( ع ص ) شتاب کننده. || از بیخ برنده. || شکننده. || پاره کننده. ( منتهی الارب ).
جأذ. [ ج َءْ ذْ ] ( ع مص ) بر دهان خوردن آب و مانند آنرا. ( منتهی الارب ).
جأذ. [ ج َءْ ذْ ] ( ع مص ) بر دهان خوردن آب و مانند آنرا. ( منتهی الارب ).
جاذ. [ جاذذ ] (ع ص ) شتاب کننده . || از بیخ برنده . || شکننده . || پاره کننده . (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: