ثفن

ثفن . [ ث َ ] (ع مص ) دفع کردن و راندن . || زدن کسی را با دست . || پس روی کسی کردن . آمدن کسی را از پس . || زدن ناقه کسی را به ثفنات .

ثفن . [ ث ُ ف ُ ] (ع اِ) ج ِ ثَفَنة، بمعنی کناره ٔ سفره و توشه دان .

ثفن .[ ث َ ف َ ] (ع مص ) درشت شدن دست و جز آن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). || پینه بستن دست از کار یا سودگی . || بیماریی ای است در ثفنه .