شکارگر ـ گرداور

شکارگر گردآور
{hunter-gatherer} [باستان شناسی] روش زندگی متعلق به دوران پیش از پیدایش کشاورزی که در آن جوامع انسانی برای امرار معاش به شکار جانوران وحشی و گردآوری گیاهان خودرو می پرداختند