شهودگرایی ریاضی

شهودگرایی ریاضی (mathematical Intuitionism) مکتبی در فلسفهٔ ریاضی است که بر اساس آن ریاضیات نمی تواند ویژگی های اغلب مجموعه های نامتناهی را در برگیرد و فقط گزاره هایی موجه اند که بتوان اثبات پذیری آنها را با روش های متناهی نشان داد.
Martin Davis (2000). Engines of Logic: Mathematicians and the origin of the Computer (1st edition ed.). W. W. Norton & Company, New York. ISBN 0-393-32229-7.
نظر شهودگرایان این است که اشیا و برهان های ریاضیات را فقط باید با طی گام های متوالی و متناهی ساخت، گام هایی که با شهود قابل اطلاق بر اعداد طبیعی اند.
در شهودگرایی، خردورزی و گمانه های فلسفی ریاضیدان نقشی کلیدی دارند و بنابر شهودگرایی را می توان فلسفی ترین مکتب در ریاضیات به شمار آورد.