دیبون. [ ب ُ ] ( اِخ ) یکی از شهرهای موآب در چند میلی شمال ارنون که اکنون آن را دیبان گویند. بانی این شهر بنی جاد بودند بدان جهت در سفر اعداد ( 33:45 ) دیبون جاد و دراشعیا ( 15:9 ) دیمون خوانده شده است در آن وقت جزء مملکت موآب بود. اما دیبان بمسافت سه میل در شمال ارنون یا وادی الموجب واقع است و در 1868 م. سنگ نبشته ای 24 سطری بخط عبرانی فنیقیه کشف گردید که در آن تاریخ دوم پادشاهان فصل 3 را بیان می نماید. ( از قاموس کتاب مقدس ). و نیز رجوع به دائرة المعارف فارسی شود.
دیبون
لغت نامه دهخدا
دانشنامه آزاد فارسی
دیبون (Dibon)
پایتخت سرزمین باستانی موآب، در اردن، نزدیک ساحل بَحرُالمیّت. کتیبۀ موآبی، متعلق به قرن ۹پ م ، در ۱۸۶۸ در این محل کشف شد.
پایتخت سرزمین باستانی موآب، در اردن، نزدیک ساحل بَحرُالمیّت. کتیبۀ موآبی، متعلق به قرن ۹پ م ، در ۱۸۶۸ در این محل کشف شد.
wikijoo: دیبون
کلمات دیگر: