مرغابی (اردک) سَرسَبز (نام علمی: Anas platyrhynchos) پرنده ای از گروه اردک های روی آب چر است. اکثر نژادهای اردک های اهلی از انواع این اردک هستند. مرغابی سرسبز در بسیاری از نقاط دنیا به عنوان پرنده مهاجر و پرنده مقیم حضور دارد. این پرنده در مناطق تالابی، نیزارها، سواحل دریا و مصب رودخانه ها به سر برده و روی زمین، لابلای علفها یا در میان درختان آشیانه می سازد.
مرغابی سرسبز برخلاف دیگر پرندگان آبزی نه تنها از تغییرات انسان بر روی کره زمین متضرر نشده بلکه شاید منفعت هم برده است. این حیوان انطباق پذیری بسیار بالایی دارد و می تواند به خوبی در مناطق شهری زندگی کند. نقاطی که قبل از آن شاید محل زندگی انواع دیگر پرندگان آبزی بوده اند. از طرف دیگر رهاسازی یا فرار اردک های اهلی در مناطقی که بومی آن نیستند گهگاه موجب بروز مشکلاتی شده است. این پرندگان رمیده با مرغابی های بومی آمیخته و جوجه های باروری را تولید می کنند. این حیوان قادر است با ۶۳ گونه دیگر دورگه بدهد و این خطری برای تمامیت ژنتیکی همهٔ آنهاست. آسیب های ژنتیکی ناشی از دورگه دهی تهدید بزرگی برای پرندگان بومی محسوب می شود. ادامه این روند می تواند انقراض کامل بسیاری از انواع مرغابی وحشی را به همراه داشته باشد. حتی اردک های سرسبز وحشی نیز که نیای اکثر اردک های اهلی هستند بر اثر تلفیق با اردک های اهلی و رمیده دچار این مشکل شده اند چراکه مخزن ژنتیکی آنها که برای زندگی در حیات وحش فرگشت یافته با مخزن ژنی حیوانات اهلی که توسط انسان انتخاب مصنوعی شده اند تلفیق شده است.
به همین دلایل مرغابی سرسبز از سوی اتحادیه جهانی حفاظت از محیط زیست در فهرست «صد گونه مهاجم دنیا» قرار گرفته است. در بسیاری نقاط دنیا افزایش شهرنشینی به گسترش قلمرو اردک های سرسبز و دورگه شدن خویشاوندان نزدیک آنها منجر شده و روند گونه زایی را در مسیر معکوس قرار داده است. این موضوع نگرانی های جدی در مورد خویشاوندان نزدیک اردک سرسبز به ویژه مرغابی هاوایی، زیرگونه بومی اقیانوسیه مرغابی سیاه، مرغابی سیاه آمریکایی، مرغابی خال دار، مرغابی منقارزرد و مرغابی مکزیکی به همراه داشته است. و در مورد مرغابی های مکزیکی حتی وضعیتی را ایجاد کرده که شاید دیگر نتوان آن را یک گونه مستقل محسوب کرد و در نتیجه تحقیقات و سرمایه گذاری حفاظتی برای آن توجیهی ندارد.
مرغابی سرسبز برخلاف دیگر پرندگان آبزی نه تنها از تغییرات انسان بر روی کره زمین متضرر نشده بلکه شاید منفعت هم برده است. این حیوان انطباق پذیری بسیار بالایی دارد و می تواند به خوبی در مناطق شهری زندگی کند. نقاطی که قبل از آن شاید محل زندگی انواع دیگر پرندگان آبزی بوده اند. از طرف دیگر رهاسازی یا فرار اردک های اهلی در مناطقی که بومی آن نیستند گهگاه موجب بروز مشکلاتی شده است. این پرندگان رمیده با مرغابی های بومی آمیخته و جوجه های باروری را تولید می کنند. این حیوان قادر است با ۶۳ گونه دیگر دورگه بدهد و این خطری برای تمامیت ژنتیکی همهٔ آنهاست. آسیب های ژنتیکی ناشی از دورگه دهی تهدید بزرگی برای پرندگان بومی محسوب می شود. ادامه این روند می تواند انقراض کامل بسیاری از انواع مرغابی وحشی را به همراه داشته باشد. حتی اردک های سرسبز وحشی نیز که نیای اکثر اردک های اهلی هستند بر اثر تلفیق با اردک های اهلی و رمیده دچار این مشکل شده اند چراکه مخزن ژنتیکی آنها که برای زندگی در حیات وحش فرگشت یافته با مخزن ژنی حیوانات اهلی که توسط انسان انتخاب مصنوعی شده اند تلفیق شده است.
به همین دلایل مرغابی سرسبز از سوی اتحادیه جهانی حفاظت از محیط زیست در فهرست «صد گونه مهاجم دنیا» قرار گرفته است. در بسیاری نقاط دنیا افزایش شهرنشینی به گسترش قلمرو اردک های سرسبز و دورگه شدن خویشاوندان نزدیک آنها منجر شده و روند گونه زایی را در مسیر معکوس قرار داده است. این موضوع نگرانی های جدی در مورد خویشاوندان نزدیک اردک سرسبز به ویژه مرغابی هاوایی، زیرگونه بومی اقیانوسیه مرغابی سیاه، مرغابی سیاه آمریکایی، مرغابی خال دار، مرغابی منقارزرد و مرغابی مکزیکی به همراه داشته است. و در مورد مرغابی های مکزیکی حتی وضعیتی را ایجاد کرده که شاید دیگر نتوان آن را یک گونه مستقل محسوب کرد و در نتیجه تحقیقات و سرمایه گذاری حفاظتی برای آن توجیهی ندارد.
wiki: مرغابی سرسبز