دین گلد

دین گلد (‎/deɪn.ɡɛld/‎; "مالیات دانمارکی") مالیاتی بود که به عنوان نوعی باج به مهاجمان وایکینگ برای نجات یک سرزمین از غارت پرداخت می شد. مالیات دین گلد در کشورهای فرانسه و انگلستان از سده نهم تا یازدهم میلادی رواج داشت. شیوهٔ اخد مالیاتِ جدید که پس از دین گلد و توسط ریچارد یکم در تاریخ ۱۱۹۴ ایجاد گردید، سیستم اخذ مالیاتِ کاروکاژ می باشد.
مماشات
باج
جزیه
خط رونی

دینْگِلْد (danegeld)
در تاریخ انگلستان، مالیاتی که از ۹۹۱م پادشاهان آنگلوساکسون برای پرداخت خراج به وایکینگ ها برقرار کرده بودند. پس از فتح نورمان ها (۱۰۶۶م)، دریافت این مالیات از سر گرفته شد و تا ۱۱۶۲م ادامه یافت. نورمان ها از این مالیات برای تأمین هزینۀ عملیات نظامی استفاده می کردند. دینگلد ابتدا در دوران فرمانروایی اِتِلرِد دوم (۹۷۸ـ۱۰۱۶م) برقرار شد. این مالیات از مالیات هیرگلد متمایز است. هیرگلد از ۱۰۱۲ تا ۱۰۵۱م برای پرداخت دستمزد به گروه شناورهای مزدور دانمارکیِ در خدمت انگلستان و تأمین هزینۀ یک ارتش دائمی دریافت می شد.