سنگ کاغذ قیچی

سنگ کاغذ قیچی یک بازی دونفره است که توسط دست بازیکنان انجام می گیرد.این بازی معمولاً به عنوان روشی برای انتخاب کردن در ابتدای بازی های دیگر به کار گرفته می شود. این کاربرد بسیار شبیه پرتاب سکه برای انتخاب یک فرد خاص برای نقشی خاص در یک بازی است.
سنگ قیچی را می شکند. (برنده سنگ)
قیچی کاغذ را می برد. (برنده قیچی)
کاغذ سنگ را می پوشاند. (برنده کاغذ)
دو بازیکن هر دو با هم شروع به شمردن تا سه می کنند. این شمارش لزوماً با شمردن اعداد نیست بلکه معمولاً با گفتن سه واژهٔ سنگ و قیچی و کاغذ انجام می پذیرد. در انتهای شمارش دست خود را که به حالت مشت بالا نگه داشته اند پایین آورده و به یکی از سه حالت مجاز درمی آورند. در نهایت بازیکن برنده بر اساس قوانینی که برتر هر یک از حالت ها بر حالت دیگر را معلوم می کنند، مشخص می شود. در صورت همسان بودن حالت های دست این عمل تا پیروزی یکی بر دیگری ادامه پیدا می کند.
حالت های مجاز دست:
قوانین پیروزی:

سنگ کاغذ قیچی (فیلم). سنگ، کاغذ، قیچی فیلمی به کارگردانی و نویسندگی سعید سهیلی و تهیه کنندگی حمید اعتباریان محصول سال ۱۳۸۵ است که در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۶ بر روی پرده سینما رفت.
این فیلم به داستان زندگی جوانی به نام جهانگیر می پردازد که بر اثر توطئه ای زندانی می شود. او پس از آزادی تصمیم به انتقام می گیرد و همراه با دوستش و نامزد او دست به گروگانگیری می زند و…
فیلم سنگ، کاغذ، قیچی در بیست و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر حضور داشته است. همچنین این فیلم در بیست و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر حضور داشت که توانست عنوان سیمرغ بلورین بهترین نمونه فیلم (آنونس) در بخش مسابقه مواد تبلیغاتی فیلم ها را کسب کند.
این فیلم در یازدهمین دوره جشن خانه سینما نیز حضور داشته است.

سنگ، کاغذ، قیچی
از بازی های دونفرۀ کودکانه و از انواع پشک انداختن. دو بازیکن، با هم، بلند و بریده، می خوانند: «سنگ، کاغذ، قیچی» و دست خود را در یکی از سه حالتِ دستِ مشت شده به نشانۀ سنگ (۱)، دست باز به نشانۀ کاغذ (۲)، و دستی که دو انگشت (وسط و اشاره) آن به نشانۀ قیچی بازند (۳)، پیش می آورند. چهار حالتْ محتملِ رخ دادن است: ۱. تصادم سنگ و قیچی، که در این صورت قیچی در تصادم با سنگ می شکند و کسی که نشانۀ سنگ را اختیار کرده برنده است. ۲. تصادم قیچی و کاغذ، که در این صورت کسی که نشانۀ قیچی را اختیار کرده برنده است؛ ۳. تصادمِ سنگ و کاغذ، که خنثی است، چون سنگ و کاغذ اثری برهم نمی گذارند؛ ۴. تصادمِ دو صورت یکسان، مثلاً دو کاغذ، که در این صورت حرکت از نو تکرار می شود.