<div class="boxBd">زهرخوار. [ زَ خوا / خا ] ( نف مرکب ) خورنده زهر. زهرخورنده. || ( ن مف مرکب ) در بیت زیر از نظامی بمعنی زهرخورده آمده است : <br>شنیدم که زهری برآمیختند<br>نهانی دلش در گلو ریختند<br>تن زهرخوارش چو شد دردمند<br>بسوی سفر بزمه ای زد بلند.<div class="au">( اقبالنامه چ وحید ص 278 ).</div>رجوع به زهر شود.</div>

زهرخوار. [ زَ خوا / خا ] ( نف مرکب ) خورنده زهر. زهرخورنده. || ( ن مف مرکب ) در بیت زیر از نظامی بمعنی زهرخورده آمده است : شنیدم که زهری برآمیختند نهانی دلش در گلو ریختند تن زهرخوارش چو شد دردمند بسوی سفر بزمه ای زد بلند. ( اقبالنامه چ وحید ص 278 ). رجوع به زهر شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">خورنده زهر زهر خورنده</div>

زهر خوار

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا