<div class="boxBd">رصدگه. [ رَ ص َ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) رصدگاه. ( ناظم الاطباء ) ( یادداشت مؤلف ) : <br>زانو کنم رصدگه و در بیعجان جان <br>صد کاروان درد معین درآورم.<div class="au">خاقانی.</div>- رصدگه خاکی ؛ کنایه از دنیا. ( یادداشت مؤلف )( آنندراج ) ( برهان ) : <br>درین رصدگه خاکی چه خاک می بیزی <br>نه کودکی نه مقامر ز خاک چیست ترا.<div class="au">خاقانی.</div>- || قالب و جسدآدمی را نیز گویند. ( آنندراج ) ( برهان ). و رجوع به رصدگاه شود.</div>

رصدگه. [ رَ ص َ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) رصدگاه. ( ناظم الاطباء ) ( یادداشت مؤلف ) : زانو کنم رصدگه و در بیعجان جان صد کاروان درد معین درآورم. خاقانی. - رصدگه خاکی ؛ کنایه از دنیا. ( یادداشت مؤلف )( آنندراج ) ( برهان ) : درین رصدگه خاکی چه خاک می بیزی نه کودکی نه مقامر ز خاک چیست ترا. خاقانی. - || قال

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">رصد گاه قالب و جسد آدمی را نیز گویند</div>

رصد گاه قالب و جسد آدمی را نیز گویند

رصد گه

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا