که رصد بگیرد منجم راهبان باجگیر راه آنکه در راه از عابران خراج گیرد
رصد بان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
رصدبان. [ رَ ص َ ] ( ص مرکب ) که رصد بگیرد. منجم. ( یادداشت مؤلف ). رصدانگیز. || راهبان. باجگیر راه. آنکه در راه از عابران خراج گیرد. رصددار : و با رصدبانان خیانت مکن. ( منتخب قابوسنامه ص 182 ).
غم ز لب باج نفس می گیرد
عمر در کار رصدبان چه کنم.
غم ز لب باج نفس می گیرد
عمر در کار رصدبان چه کنم.
خاقانی.
کلمات دیگر: