( دردجة ) دردجة. [ دَ دَ ج َ ] ( ع مص ) مهر آوردن شتر ماده بچه ٔخود را. || با هم یکی شدن و پشتی کردن دوکس در دوستی. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
دردجه
لغت نامه دهخدا
دردجة. [ دَ دَ ج َ ] (ع مص ) مهر آوردن شتر ماده بچه ٔخود را. || با هم یکی شدن و پشتی کردن دوکس در دوستی . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
کلمات دیگر: