معرب خرپشته
خربشته
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خربشته . [ خ َب َ ش َ ] (ع مص ) تباه کردن کتاب . (از منتهی الارب ).
( خربشتة ) خربشتة. [ خ َ ب ُ ت َ / ت ِ ] ( معرب ، اِ مرکب ) معرب خرپشته. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
خلیفة فی وجهه روشن
خربشتة قد ظلل العسکرا.
ابن الحجاج ( در ذم بینی الطائعﷲ عباسی از فوات الوفیات ).
خربشته. [ خ َب َ ش َ ] ( ع مص ) تباه کردن کتاب. ( از منتهی الارب ).
خلیفة فی وجهه روشن
خربشتة قد ظلل العسکرا.
ابن الحجاج ( در ذم بینی الطائعﷲ عباسی از فوات الوفیات ).
خربشته. [ خ َب َ ش َ ] ( ع مص ) تباه کردن کتاب. ( از منتهی الارب ).
خربشتة. [ خ َ ب ُ ت َ / ت ِ ] (معرب ، اِ مرکب ) معرب خرپشته . (یادداشت بخط مؤلف ) :
خلیفة فی وجهه روشن
خربشتة قد ظلل العسکرا.
ابن الحجاج (در ذم بینی الطائعﷲ عباسی از فوات الوفیات ).
کلمات دیگر: