غلاف میلین

غلاف میلین یک لایه لیپوپروتئینی است که بر روی بسیاری از دندریت های بلند و آکسون ها، تشکیل می شود و نورون را سفید رنگ جلوه می دهد نقش مهادین پوشش میلین، ایجاد نارسانایی بیشتر بر روی سطح تار عصبی ها است که این امر باعث افزایش سرعت هدایت پیام های الکتریکی در درازای تار می شود. میلین افزون بر افزایش سرعت ترارسانی پیام های عصبی در طول رشته های عصبی، وظیفه نگهداری از سلول های عصبی را نیز به عهده دارد.
نورون های بدون میلین: سرعت پایینی در ترارسانی پیام های عصبی دارند، و بخش خاکستری مغز و نخاع را می سازند.
نورون های میلین دار: سرعت ترارسانی در نورون های میلین دار بیش از ۱۰۰ برابر نورورن های بی میلین است. این نورون ها بخش سفید مغز و نخاع را می سازند.
همه طول تار از میلین پوشیده نشده است. بخش هایی که پوشش میلین قطع میشود گره رانویه نامیده می شوند. در رشته های میلین دار پیام عصبی بسیار تندتر ترارسانی می شود.
از دیدگاه میلینه بودن، نورون ها بر ۲ گونه هستند:
مغز میانی ،نخاع ،مخچه(شجرة الحیاة یا درخت زندگی)و...

غَلاف میِلین (myelin sheath)
لایۀ جداکننده ای که یاخته های عصبی مهره داران را احاطه می کند و عبور تکانه های عصبی را از مجاری عصبی سرعت می بخشد. میلین از چربی و پروتئین ساخته شده است و بیش از صد لایه دارد. یاخته های خاصی، با نام یاخته های شوان، غلاف میلین را در دستگاه عصبی محیطی ایجاد می کنند.