فرستنده گیرنده

تِرَنسیوِر (فرستنده-گیرنده) در مباحث مهندسی مخابرات عبارت است دستگاهی متشکل از یک فرستنده و یک گیرنده که با هم مجتمع شده باشند. مدارهای دو بخش می توانند کاملاً جدا باشند و دستگاه در بسته بندی مشترک باشد یا اینکه بخش هایی از مدار (از جمله آنتن و نوسان ساز و مدولاتور) با هم مشترک باشند.
اصول مهندسی مخابرات، وحید طباطبا وکیلی، انتشارات دانشگاه علم و صنعت، ۱۳۷۴
ITU-T
Search Network Article on Transceivers
یک گوشی موبایل و یک دستگاه بی سیم هر دو مثال هایی از ترانسیور هستند که اولی فول دوپلکس و دومی هاف دوپلکس هستند. همچنین ارسال و دریافت می تواند روی یک فرکانس مشترک باشد (مثل بی سیم یا اس اف پی) یا روی فرکانس های مجزا (چون موبایل یا رادیو ماکس یا مخابرات ماهواره ای) صورت پذیرد.