تعلیق به محال

تعلیق به محال (reductio ad absurdum، به معنای «کاستن تا حد پوچی») در منطق تلاشی است برای نشان دادن اینکه یک گزاره در نهایت خود نتایجی ناممکن، غیرعملی، یا بی معنا را در پی دارد و از این رو نمی توان حقیقت داشته باشد. سابقهٔ استفاده از این برهان به فلاسفهٔ پیشاسقراطی می رسد و فیلسوف یونانی ارسطو با مطرح کردن اصل عدم تناقض ‏(en)‏ تعلیق به محال را تعریف کرد. در ریاضیات، برهان خلف بر اساس تعلیق به محال است.
مغالطه رد استدلال
عکس نقیض
برهان
شیب لغزنده