برای عملگری در نظریهٔ کنترل، هامیلتونی (نظریه کنترل) را ببینید.
در مکانیک کوانتومی، هامیلتونی (با نماد H)، مشاهده پذیری است که متناظر با انرژی کل سیستم است. در واقع هامیلتونی عملگر انرژی است و صورت عملگری تابع هامیلتونی در مکانیک کلاسیک است.
در فیزیک مقدماتی، معمولاً فرض زیر را درنظر می گیرند:
در صورتی که هامیلتونی یک عملگر هرمیتی باشد، انرژی عددی حقیقی خواهد بود.
در مکانیک کوانتومی، هامیلتونی (با نماد H)، مشاهده پذیری است که متناظر با انرژی کل سیستم است. در واقع هامیلتونی عملگر انرژی است و صورت عملگری تابع هامیلتونی در مکانیک کلاسیک است.
در فیزیک مقدماتی، معمولاً فرض زیر را درنظر می گیرند:
در صورتی که هامیلتونی یک عملگر هرمیتی باشد، انرژی عددی حقیقی خواهد بود.
wiki: مکانیک همیلتونی کلاسیک الهام گرفته اما در عین حل از آن متفاوت است.
پنتریاگین اثبات کرد که یک شرط اساسی برای حل مسئله کنترل بهینه این است که کنترل باید طوری انتخاب شود که همیلتونین را کمینه کند.
که در آن λ ( t ) {\displaystyle \lambda (t)} یک بردار از متغیرها با بعدی برابر با بعد متغیر x ( t ) {\displaystyle x(t)} است.
متغیر کنترل u ( t ) {\displaystyle u(t)} باید طوری انتخاب شود که تابع زیر را کمینه کند:
پنتریاگین اثبات کرد که یک شرط اساسی برای حل مسئله کنترل بهینه این است که کنترل باید طوری انتخاب شود که همیلتونین را کمینه کند.
که در آن λ ( t ) {\displaystyle \lambda (t)} یک بردار از متغیرها با بعدی برابر با بعد متغیر x ( t ) {\displaystyle x(t)} است.
متغیر کنترل u ( t ) {\displaystyle u(t)} باید طوری انتخاب شود که تابع زیر را کمینه کند:
wiki: هامیلتونی (نظریه کنترل)