مارتین هنری بالسام (به انگلیسی: Martin Henry Balsam) بازیگر آمریکایی (۴ نوامبر ۱۹۱۹- ۱۳ فوریه ۱۹۹۶)
مارتین بالسام در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم ها
مارتین بالسام در آل مووی
کار در سینما را با نقشی بسیار کوتاه در فیلم در بارانداز (۱۹۵۴) الیا کازان آغاز کرد وی پس از آن در فیلمهای محدودیت زمان (۱۹۵۷) کارل مالدن ، ۱۲ مرد خشمگین (۱۹۵۷) سیدنی لومت، نیمه ای از شب (۱۹۵۹) دلبرت مان ایفای نقش کرد.
اما بی شک اولین حضور تأثیرگذار بالسام در سینما ایفای نقش میلتون آربوگاست در فیلم روانی اثر بی نظیر آلفرد هیچکاک می باشد که وی به نقش کاراگاهی در جستجوی ماریون کرین (جانت لی) که مدتیست ناپدید شده، خود در دام نورمن بیتس (آنتونی پرکینز) گرفتار می شود و در یکی از زیباترین صحنه های فیلم به قتل می رسد.
بالسام در دههٔ ۶۰ در فیلمهای متعددی نقش های مکمل را ایفا نمود که از جمله این فیلمها می توان به صبحانه در تیفانی (۱۹۶۱) بلیک ادواردز، تنگه وحشت (۱۹۶۲) جی لی تامسون، هفت روز در ماه می(۱۹۶۴) جان فرانکن هایمر و یکصد دلقک (۱۹۶۵، جایزه اسکار نقش مکمل مرد) فرد کو اشاره کرد. دهه هفتاد برای بالسام با فیلم جذاب و دیدنی بزرگمرد کوچک (۱۹۷۰) آرتور پن آغاز گردید وی در این فیلم نقش یک شعبده باز را ایفا می کند که در هر سکانسی که حاضر می شود، عضوی از بدنش را از دست داده است. این نقش کمیک در مقابل نقش دوست داشتنی جک کراب با بازی داستین هافمن موقعیت های طنز فراوانی در فیلم خلق می کند. گرفتن ۲۲ ساخته مایک نیکولز، براساس کتاب مشهور جوزف هلر دیگر کار مهم بالسام در سال ۱۹۷۰ است که وی در این فیلم نقش کلنل کاسکارت را به زیبایی به تصویر می کشد. در سال ۱۹۷۱ بالسام پس از سال ها همکاری دیگری را با سیدنی لومت در فیلم نوارهای آندرسون تجربه می کند. وی همچنین در سال ۱۹۷۴ برای آخرین بار با سیدنی لومت در فیلم قتل در قطار سیع السیر شرق همکاری کرد. بالسام در این فیلم به نقش بیانچی مسئول قطار از هرکول پوارو می خواهد تا پیش از رسیدن به مقصد قاتل یا قاتلین را پیدا کند و خود نیز شاهد بازجویی از مسافرین می باشد.
مارتین بالسام در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم ها
مارتین بالسام در آل مووی
کار در سینما را با نقشی بسیار کوتاه در فیلم در بارانداز (۱۹۵۴) الیا کازان آغاز کرد وی پس از آن در فیلمهای محدودیت زمان (۱۹۵۷) کارل مالدن ، ۱۲ مرد خشمگین (۱۹۵۷) سیدنی لومت، نیمه ای از شب (۱۹۵۹) دلبرت مان ایفای نقش کرد.
اما بی شک اولین حضور تأثیرگذار بالسام در سینما ایفای نقش میلتون آربوگاست در فیلم روانی اثر بی نظیر آلفرد هیچکاک می باشد که وی به نقش کاراگاهی در جستجوی ماریون کرین (جانت لی) که مدتیست ناپدید شده، خود در دام نورمن بیتس (آنتونی پرکینز) گرفتار می شود و در یکی از زیباترین صحنه های فیلم به قتل می رسد.
بالسام در دههٔ ۶۰ در فیلمهای متعددی نقش های مکمل را ایفا نمود که از جمله این فیلمها می توان به صبحانه در تیفانی (۱۹۶۱) بلیک ادواردز، تنگه وحشت (۱۹۶۲) جی لی تامسون، هفت روز در ماه می(۱۹۶۴) جان فرانکن هایمر و یکصد دلقک (۱۹۶۵، جایزه اسکار نقش مکمل مرد) فرد کو اشاره کرد. دهه هفتاد برای بالسام با فیلم جذاب و دیدنی بزرگمرد کوچک (۱۹۷۰) آرتور پن آغاز گردید وی در این فیلم نقش یک شعبده باز را ایفا می کند که در هر سکانسی که حاضر می شود، عضوی از بدنش را از دست داده است. این نقش کمیک در مقابل نقش دوست داشتنی جک کراب با بازی داستین هافمن موقعیت های طنز فراوانی در فیلم خلق می کند. گرفتن ۲۲ ساخته مایک نیکولز، براساس کتاب مشهور جوزف هلر دیگر کار مهم بالسام در سال ۱۹۷۰ است که وی در این فیلم نقش کلنل کاسکارت را به زیبایی به تصویر می کشد. در سال ۱۹۷۱ بالسام پس از سال ها همکاری دیگری را با سیدنی لومت در فیلم نوارهای آندرسون تجربه می کند. وی همچنین در سال ۱۹۷۴ برای آخرین بار با سیدنی لومت در فیلم قتل در قطار سیع السیر شرق همکاری کرد. بالسام در این فیلم به نقش بیانچی مسئول قطار از هرکول پوارو می خواهد تا پیش از رسیدن به مقصد قاتل یا قاتلین را پیدا کند و خود نیز شاهد بازجویی از مسافرین می باشد.
wiki: مارتین بالسام