سهره نوک بزرگ

سهره نوک بزرگ که نام علمی آن (Coccothraustes coccothraustes) است و ۱۸ سانتی مترطول دارد، سهره ای نسبتاً بزرگ با جثه ای سنگین است. منقار سخت و به رنگ سربی خاکستری، پر وبال قهوه ای با لکه سیاهی در صورت وچانه سفیدی روی بال ها دیده می شود. پرنده ماده کم رنگ تر بوده وبا پر وبال قهوه ای نارنجی کم رنگ تر وبه طور کلی خاکستری دیده می شود. پرنده جوان فاقد سیاهی صورت بوده و بیشتر به رنگ خاکستری با زیر تنه روشن ولکه هایی به رنگ قهوه ای تیره در پهلوها دیده می شود. در پرواز سریع وموجی شکلش، سر وگردن درشت ودُم کوتاهش شناسایی آن را آسان می سازد.با قدرت جست می زند وپرنده ای بسیار محتاط وگوش به زنگ است. این پرنده در ایران بومی ونسبتاً فراوان است.
پرورش، نگهداری وبیماری های فنچ، تألیف دکتر احسان مقدس، انتشارات نیلوبرگ، تهران، اردیبهشت ۱۳۸۸

سِهرۀ نوک بزرگ (hawfinch)
سِهره نوک بزرگ
نوعی سهرۀ اروپایی، با طولی حدود هجده سانتی متر. این پرنده از میوه های کوچک و دانه ها تغذیه می کند و با منقار بزرگ و قوی اش قادر به شکستن هستۀ گیلاس است. پرندۀ نر پر و بالی قهوه ای رنگ و گلو و بال هایی سیاه دارد و دارای نوار شانه ای سفید و ضخیم، دم کوتاهی با نوک سفید، و نوار عریض خاکستری ای در پشت گردن است. گونه Coccothraustes coccothraustes، در خانوادۀ سهره ، راستۀ گنجشک سانان قرار دارد. سهره های نوک بزرگ بیشتر وقت خود را روی نوک درختان سپری، و از میوه های درخت کاج، آلو، گیلاس، زالزالک، میوۀ غار و میوۀ راج تغذیه می کنند. این پرندگان آشیانه خود را از چوب های نازک و خزه، روی درختان پوشیده از خزه، و در ارتفاع دو تا ده متری از سطح زمین می سازند. در جنوب اروپا فراوان اند و در نواحی معتدل آسیا نیز یافت می شوند. این پرندگان در بریتانیا کمیاب اند. این پرنده در ایران بومی و نسبتاً فراوان است. سهرۀ نوک بزرگ (Coccolhraostes coccolhraostes) یکی از هجده گونه سهرۀ شناسایی شد. در ایران است که خانوادۀ مستقلی را با نام سهره تشکیل می دهند. این هجده گونه سهره در نُه جنس متفاوت رده بندی شده اند. زیستگاه این پرندگان کشتزارها، باغ ها، جنگل ها، و شیب های سنگی کوهستان است. این پرندگان در جنگل های تُنُک و انبوه، پارک ها و باغ های میوۀ شمال و شمال غربی ایران یافت می شوند و اغلب روی نوک شاخه های درختان میوه می نشیند.