پیمان لندن

پیمان لندن در ۱۶ ژوئیه سال ۱۸۴۰، میان آلمان، اتریش و روسیه، فرانسه و انگلستان در مورد تنگه های ترکیه (بسفر و داردانل) به امضا رسید. این پیمان به زیان روسیه یکی از امضاکنندگان آن و ناقض عهدنامه سال ۱۸۳۳ روسیه و عثمانی معروف به پیمان «خونکار اسکله سی» بود.
سایت روزشمار تاریخ ایرانیان
طبق پیمان لندن، در زمانی که عثمانی در صلح بسر می برد، تنگه های یاد شده که میان دریاهای سیاه و اژه قرار دارند باید به روی کشتی های جنگی همه کشورها بسته باشند. این پیمان با تلاش هفت ساله وزیرخارجه وقت انگلستان که نمی خواست روسیه از امتیاز ویژه استفاده از این تنگه ها برخوردار باشد به امضا رسید.
به موجب پیمان «خونکار اسکله سی» عثمانی موافقت کرده بود که این دو تنگه تنها به روی کشتی های جنگی روسیه باز باشد.

پیمان لندن (London, Treaty of)
پیمانی محرمانه میان بریتانیا، فرانسه، روسیه، و ایتالیا. در ۲۶ آوریل ۱۹۱۵به امضا رسید و عبارت بود از تعهدی برای اعطای امتیازات ارضی به ایتالیا (به بهای تصرف قلمرو امپراتوری اتریش ـ مجارستان)، به شرط ورود ایتالیا به جنگ جهانی اول به نفع اتفاق مثلث۱ (بریتانیا، فرانسه، و روسیه). اما با ورود ایتالیا به جنگ، پیروزی های سریع و قابل پیش بینی حاصل نشد. مفاد این پیمان (که روسیه در ۱۹۱۸ افشا کرد) خشم امریکا را برانگیخت. بریتانیا و فرانسه از ارج نهادن به پیمان لندن امتناع کردند و در پیمان های صلح پس از جنگ، ایتالیا بسیار کمتر از آنچه قول داده بودند امتیازات ارضی دریافت کرد. در همین پیمان بود که قرارداد ۱۹۰۷ میان روسیه و انگلستان مبنی بر تقسیم ایران رسماً تأیید شد.
Triple Entente