کلمه جو
صفحه اصلی

سوراخ کاری

دانشنامه عمومی

سوراخکاری (به انگلیسی: Drilling) نوعی فرایند برش است که با استفاده از مته یک سوراخی با مقطع دایره ای روی قطعات ایجاد می شود. مته نوعی ابزار برش است که از مقاطع مختلف تشکیل شده که با سرعت گردش می کند. در اثر پیشروی، لبه های مته نیروی زیادی به قطعه وارد کرده و سوراخکاری انجام می گردد. حرکت برشی اولیه، چرخش مته است. در حالیکه پیشروی، حرکت مته در امتداد محور دوران آن به درون قطعه کار می باشد.
مته های مارپیچ دارای دو لبه برشی است که روی هر کدام از این دامنه ها یک لبه قرار دارد. برای فرایند سوراخ کاری نرخ براده برداری به سادگی برابر حاصلضرب مساحت سطح مقطع سوراخ مته کاری شده در نرخ پیشروی مته است.
معمولاً مته های مارپیچ برای سوراخ هایی با طول کمتر از پنج برابر قطر مناسب است. برای طول های بیشتر، برداشتن هم زمان براده ها باعث بالا رفتن آن ها از خیاره می شود و رساندن روانکار به پایین قطعه مشکل خواهد بود. مته هایی که مختص سوراخ کاری سوراخ های عمیق هستند، غالباً دارای سوراخ های داخلی اند که با محور مته هم محور بوده به طوری که روانکار می تواند به لبه های برشی پمپ شود.

دانشنامه آزاد فارسی

سوراخ کاری (drilling)
فرآیند متداول در درودگری و فلزکاری، برای ایجاد سوراخ با مته. متداول ترین مته نوع حلزونی (خیاره دار) با شیارهای مارپیچی است که تراشه های چوب یا براده های فلز از این شیارها خارج می شوند. در صنعت نفت، برای حفر چاه نفت از حفاری با متۀ دوار استفاده می کنند. این مته معمولاً از تعدادی چرخ بُرندۀ دندانه دار تشکیل می شود که با چرخش لولۀ حفاری راه خود را در سنگ باز می کنند. گِل حفاری از طریق لولۀ حفاری مته را خنک می کند و خرده سنگ ها را نیز از چاه خارج می سازد. در حفاری با متۀ دوار، سر مته به رشته ای از لوله های حفاری متصل می شود و مکانیسمی با نام میز دوار آن را می چرخاند. با عمیق ترشدن چاه، طول لوله را افزایش می دهند. لوله های بلند حفاری را با برج فولادی یا دکل حفاری جابه جا می کنند.


کلمات دیگر: