شب قوزی فیلمی محصول سال ۱۳۴۳ به کارگردانی فرخ غفاری است. این فیلم که سومین ساخته فرخ غفاری است بر اساس یکی از داستان های هزار و یک شب نوشته و ساخته شده است. این فیلم در زمستان سال ۱۳۴۳ در تهران روی پرده رفت. این فیلم اگر چه در اکران عمومی با اقبال چندانی روبرو نشد ولی در جشنواره های کن، کارلوی واری و بروکسل مورد تحسین قرار گرفت.
شب قوزی در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم ها (IMDb)
شب قوزی در بانک اطلاعات اینترنتی سینمایی سوره
قوزی یک گروه شادمانی پس ازاجرای یکی از برنامه هایش هنگام غذا خوردن خفه می شود. اعضای گروه از ترس، جسد او را به خانه ای می برند که موجب دردسرهایی در آنجا می شود و از آن پس این جسد، دست به دست کسانی می گردد که هر یک به نحوی در ماجرایی گناهکار می باشند و هر کدام سعی می کنند به شیوه ای از شر این جسد خلاص شوند، تا اینکه سرانجام پلیس، جسد را کشف کرده و خاطیان را دستگیر می کند.
فیلم نامه شب قوزی از داستان حکایت خیاط، احدب، یهودی، مباشر و نصرانی از شب بیست و چهارم هزار و یکشب اقتباس و نگاشته شده است. فرخ غفاری و جلال مقدم مکان و زمان هزار و یک شب را به تهران معاصر تغییر داده و در قالب یک کمدی سیاه بخشی از فضای دهه چهل جامعه ایران را به نمایش می گذارند.
هژیر داریوش، پیرامون این فیلم و جوّ سینمایی آن زمان چنین نوشت:"در ایران، صرفنظر از فیلمفارسی، به قول کاووسی که همه کس می داند جزو سینما به هیچ صورت حسابشان نمی کنیم، در سالهای اخیر یک سری فیلمهای کوتاه، توسط شفتی و فرخزاد و طیاب و غفاری و گلستان و فاروقی و خود من به وجود آمد که در سطح بالاتری از سینمای فیلمفارسی قرار داشتند. اما ما خودمان جایز نشمردیم که در مقابل این آثار فریاد سینمای ایران بوجود آمد: یعنی همان فریادی را که سالها در ستاره سینمای آنوقت مثلاً وعده داده بودیم، از گلو بر آوریم. با شکیبایی بی حد منتظر اولین فیلم طویل ایران شدیم، که بتوان اولاً امروز، در مقابل شب قوزی اثر فرخ غفاری (سومین فیلم طویل کارگردانی که قبلاً ۹ فیلم کوتاه مستند نیز ساخته) با جمعیت خاطر کامل اعلام می کنیم که سینمای ایران شروع شد اما آنچه مهمتر است، آنچه بیشتر خوشحالمان می کند این است که این شروع خوبی است.در شب قوزی یک سلسله بی دقتیهای فنی در فیلمبرداری و بازی و صدا و مونتاژ به چشم می خورد، اما خوانندگان می دانند که من، در هنر و سینما تا چه حد به جنبه های عملی کار فیلمسازی بی اعتنایم و گفتگو دربارهٔ فیلمبرداری درخشان و بازی خارق العاده یا برعکس، آکتوری که در تجسم رلش موفق نمی شود را به اهلش واگذار می کنم. بعلاوه اینها شب قوزی در ایران ساخته شده و ما از شرایط تهیه اش کم و بیش مطلع هستیم و می دانیم که کارگردان، که خودش تهیه کننده هم بوده، در هرمرحله از کارش با فقدان وسیله روبرو شده. پس نقایص فنی و عملی شب قوزی در قضاوتمان تأثیر نمی گذارد، ولی آنچه دچار هیجانمان می کند، این است که خیلی از چیزهایی را که اصولاً در سینما دوست داریم در اثر فرخ غفاری می یابیم.ژرژ سادول منتقد نامدار فرانسوی نوشت: «شب قوزی یک کمدی پرنشاط و به منزله کشف یک سینمای نوین است. داستان با روانی و شیرینی پیش می رود و دنیایی با این فیلم آشکار می شود. سازنده فیلم دارای قریحه واقعی سینمایی است و اثرش مملو از اشاره های شیرین و پرحرارت است. تازگی اش موجب موفقیت تجاریش در فرانسه می شود.»
شب قوزی در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم ها (IMDb)
شب قوزی در بانک اطلاعات اینترنتی سینمایی سوره
قوزی یک گروه شادمانی پس ازاجرای یکی از برنامه هایش هنگام غذا خوردن خفه می شود. اعضای گروه از ترس، جسد او را به خانه ای می برند که موجب دردسرهایی در آنجا می شود و از آن پس این جسد، دست به دست کسانی می گردد که هر یک به نحوی در ماجرایی گناهکار می باشند و هر کدام سعی می کنند به شیوه ای از شر این جسد خلاص شوند، تا اینکه سرانجام پلیس، جسد را کشف کرده و خاطیان را دستگیر می کند.
فیلم نامه شب قوزی از داستان حکایت خیاط، احدب، یهودی، مباشر و نصرانی از شب بیست و چهارم هزار و یکشب اقتباس و نگاشته شده است. فرخ غفاری و جلال مقدم مکان و زمان هزار و یک شب را به تهران معاصر تغییر داده و در قالب یک کمدی سیاه بخشی از فضای دهه چهل جامعه ایران را به نمایش می گذارند.
هژیر داریوش، پیرامون این فیلم و جوّ سینمایی آن زمان چنین نوشت:"در ایران، صرفنظر از فیلمفارسی، به قول کاووسی که همه کس می داند جزو سینما به هیچ صورت حسابشان نمی کنیم، در سالهای اخیر یک سری فیلمهای کوتاه، توسط شفتی و فرخزاد و طیاب و غفاری و گلستان و فاروقی و خود من به وجود آمد که در سطح بالاتری از سینمای فیلمفارسی قرار داشتند. اما ما خودمان جایز نشمردیم که در مقابل این آثار فریاد سینمای ایران بوجود آمد: یعنی همان فریادی را که سالها در ستاره سینمای آنوقت مثلاً وعده داده بودیم، از گلو بر آوریم. با شکیبایی بی حد منتظر اولین فیلم طویل ایران شدیم، که بتوان اولاً امروز، در مقابل شب قوزی اثر فرخ غفاری (سومین فیلم طویل کارگردانی که قبلاً ۹ فیلم کوتاه مستند نیز ساخته) با جمعیت خاطر کامل اعلام می کنیم که سینمای ایران شروع شد اما آنچه مهمتر است، آنچه بیشتر خوشحالمان می کند این است که این شروع خوبی است.در شب قوزی یک سلسله بی دقتیهای فنی در فیلمبرداری و بازی و صدا و مونتاژ به چشم می خورد، اما خوانندگان می دانند که من، در هنر و سینما تا چه حد به جنبه های عملی کار فیلمسازی بی اعتنایم و گفتگو دربارهٔ فیلمبرداری درخشان و بازی خارق العاده یا برعکس، آکتوری که در تجسم رلش موفق نمی شود را به اهلش واگذار می کنم. بعلاوه اینها شب قوزی در ایران ساخته شده و ما از شرایط تهیه اش کم و بیش مطلع هستیم و می دانیم که کارگردان، که خودش تهیه کننده هم بوده، در هرمرحله از کارش با فقدان وسیله روبرو شده. پس نقایص فنی و عملی شب قوزی در قضاوتمان تأثیر نمی گذارد، ولی آنچه دچار هیجانمان می کند، این است که خیلی از چیزهایی را که اصولاً در سینما دوست داریم در اثر فرخ غفاری می یابیم.ژرژ سادول منتقد نامدار فرانسوی نوشت: «شب قوزی یک کمدی پرنشاط و به منزله کشف یک سینمای نوین است. داستان با روانی و شیرینی پیش می رود و دنیایی با این فیلم آشکار می شود. سازنده فیلم دارای قریحه واقعی سینمایی است و اثرش مملو از اشاره های شیرین و پرحرارت است. تازگی اش موجب موفقیت تجاریش در فرانسه می شود.»
wiki: شب قوزی