آنچه ریخته شود از طعام و جز آن
صبه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( صبة ) صبة. [ ص ُب ْ ب َ ] ( ع اِ ) آنچه ریخته شوداز طعام و جز آن. || هرچه طعام نهند بر آن از خوان و مانند آن. || گله اسبان و شتران و رمه گوسفندان یا مابین ده تا چهل یا گله شتران کم از صد. || گروه مردم. || پاره ای از شب. یقال : مضت صبة من اللیل ؛ ای طائفة منه. || اندک از هر چیزی. || باقی آب در خنور. || باقی شیر. ( منتهی الارب ).
صبة. [ ص ُب ْ ب َ ] (ع اِ) آنچه ریخته شوداز طعام و جز آن . || هرچه طعام نهند بر آن از خوان و مانند آن . || گله ٔ اسبان و شتران و رمه ٔ گوسفندان یا مابین ده تا چهل یا گله ٔ شتران کم از صد. || گروه مردم . || پاره ای از شب . یقال : مضت صبة من اللیل ؛ ای طائفة منه . || اندک از هر چیزی . || باقی آب در خنور. || باقی شیر. (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: