کلمه جو
صفحه اصلی

صعصعه بن صوحان

دانشنامه آزاد فارسی

صَعْصَعه بنِ صَوْحانِ ( ـ۶۰ق)
محدث شیعی، از اصحاب امام علی (ع) که عهد پیامبر (ص) را درک کرد؛ امّا به دیدار آن حضرت نرسید. از روایات او عهدنامۀ امیرالمؤمنین (ع) به مالک اشتر است. در جنگ های جمل و صفین و نهروان شرکت داشت. سخنوری توانا نیز بوده است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] صعصعة بن صوحان. صعصعة بن صوحان یکی از یاران امام علی علیه السلام بوده است.
صعصعه فرزند صوحان فرزند حجر و کنیه اش «ابوطلحه» یا «ابوعمرو» بود و نسبتش با پانزده واسطه، به «عبدالقیس» از بزرگان قبیله «ربیعه» می رسید و از همین جهت به او «صعصعه بن صوحان عبدی» گفته اند.اولین کسی که از این طایفه اسلام آورد، عمرو بود که به دستور یکی از روسای این قبیله به نام «منذر بن عائذ» خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله رسید، تا از میزان علم آن حضرت آگاهی یابد. او پس از شرفیابی به خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله، مسلمان شد و در برگشت، ماجرا را برای «منذر» بیان کرد. او نیز مسلمان شد و پس از چندی منذر خود به محضر پیامبر صلی الله علیه و آله آمد. رسول خدا به او فرمود: «ای اشج! (نام دیگر منذر) دو صفت در تو هست که خداوند آن دو را دوست دارد: حیا و حلم».این طایفه عموما در کوفه زندگی می کردند صعصعه نیز اهل کوفه بود و در یکی از محله های اطراف آن روزگار می گذراند.


کلمات دیگر: