طب الرضا

طبّ الرّضا
از نگاشته های منسوب به حضرت امام علی بن موسی الرضا (۱۴۸ـ۲۰۳ق) در زمینۀ طب و بهداشت. گویند مأمون در مجلسی از اطباء و حکما، از امام رضا (ع) خواست نظر خود را دربارۀ طب بگوید. امام نیز این رساله را نوشت و برای وی فرستاد. مأمون پس از خواندن آن دستور داد تا آن را به آب طلا بنویسند و از این رو آن را رسالۀ ذهبیه یا مذهّبه نامید. در این رساله در مورد خواص داروها و تدبیر حفظ بدن از امراض صحبت شده است. این کتاب را اولین بار محمد قاسم بن حکیم (اهدایی به شاه عباس صفوی) به فارسی ترجمه کرد. علامه مجلسی در بحارالانوار (جلد السماء و العالم) این رساله را درج کرده و محدث نوری هم در خاتمۀ مستدرک از آن سخن گفته است.

[ویکی شیعه] طب الرضا (کتاب). طِبُّ الإمام الرّضا علیه السلام یا اَلرّسالَةُ الذّهبیّة مشهور به طب الرضا رساله ای است که امام رضا (ع) آن را به درخواست مأمون عباسی در باب طب و معالجات بدن نگاشت. سید مرتضی عسکری در تحقیق این کتاب، سند روایت را تأیید می کند.
به طب الرضا، «الرسالة الذهبیة» نیز گفته می شود، زیرا امام رضا (ع) این مطالب را به درخواست مأمون خلیفه عباسی فرموده و مأمون دستور داده که آن را با آب طلا بنویسند و به همین دلیل به رساله ذهبیه مشهور شد.
این کتاب (رساله ذَهَبیّه یا مُذَهّبه) با اسناد مختلفی در کتاب های روایات و اخبار نقل شده است. از جمله موسی بن علی بن جابر سلامی می گوید: