غذای زیستی

غذای زیستی (واژه مصوب فرهنگستان) (محصولات ارگانیک)، به فراورده های کشاورزی گفته می شود که در تولید و فرآوری آن از کودهای شیمیایی، سموم، هورمون ها و دگرگونیها و دستکاری های ژنتیکی استفاده نشود و همه مراحل تقویت زمین، کاشت و برداشت با استفاده از نهاده های طبیعی (همچون کود زیستی، کمپوست ها، حشرات سودمند، ریزاندامگان کارآ) باشد. واژه آلی پیش از این در فارسی معادل ارگانیک بوده است.
چین
تقاضا برای غذای ارگانیک عمدتاً ناشی از دغدغة سلامت فردی و محیط زیست است. فروش جهانی غذای ارگانیک از سال ۲۰۰۲ به بعد ۱۷۰ درصد افزایش داشته و در سال ۲۰۱۱ به بیش از ۶۳ میلیارد دلار رسیده است. محصولات ارگانیک معمولاً ۱۰ تا ۴۰ درصد نسبت به محصولات معمولی گران تر هستند.اگرچه غذای ارگانیک، ۱ تا ۲ درصد کل تولید جهانی غذا را تشکیل می دهد، بازار فروش غذای ارگانیک به سرعت و به میزان ۵ تا ۱۰ درصد سهم بازار غذا در حال گسترش است.
تولید و مصرف محصولات ارگانیک در آسیا سریعاً در حال رشد است و هر دو کشور هند و چین به تولیدکنندة جهانی غذای ارگانیک تبدیل شده اند و تعدادی از کشورها به خصوص ژاپن و چین، مصرف کنندگان بزرگ غذا و نوشیدنی ارگانیک هستند. عدم همخوانی میان عرضه و تقاضا به ایجاد صنعت غذای ارگانیک دولایه ای منجر شده است و محصولات ارگانیک اصلی مثل لبنیات و گوشت از استرالیا، اروپا، زلاند نو و آمریکا صادر می شود و این صادرات به سرعت در حال افزایش است.
بازار داخلی غذاهای ارگانیک در چین، چهارمین بازار بزرگ در جهان است. مرکز گسترش غذای ارگانیک در چین، میزان فروش داخلی محصولات غذای ارگانیک را حدود ۵۰۰ میلیون دلار آمریکا (در سال ۲۰۱۳) تخمین زده است. پیش بینی شد این رقم در سال ۲۰۱۴ از ۳۰ تا ۵۰ درصد رشد داشته باشد. در سال ۲۰۱۵، غذاهای ارگانیک، حدود ۱ درصد کل بازار غذای چین را تشکیل می دهند.