عبدالرحمان عمر

عَبدُالرَّحمان، عُمَر (۱۹۳۸)
رهبر جماعت اسلامی مصر. در خانواده ای فقیر به دنیا آمد. در ۱۹۶۵م، از دانشگاه الازهر دانشنامۀ لیسانس گرفت و عالم دینی و امام جماعت رسمی مسجدی شد. خطابه های تندش، مردم را جذب می کرد. در ۱۹۶۸م، وارد فعالیت های سیاسی شد و جمال عبدالناصر را «فرعون مصر» خواند. در ۱۹۷۰م، به سبب صدور فتوای تحریم نماز میت بر جنازه عبدالناصر هشت ماه زندانی شد. در ۱۹۷۷، از الازهر مدرک دکتری گرفت و استاد دانشگاه الازهر و سپس اسیوط شد. چهار سال در عربستان تدریس کرد و در ۱۹۸۴م، در بازگشت به مصر به اتهام ترغیب به فتوای قتل سادات محاکمه و زندانی و در همین سال آزاد شد. در ۱۹۹۰م، به ایالات متحده امریکا رفت و در ۱۹۹۳م در انفجار مرکز تجارت جهانی نیویورک همکاری کرد و در ۱۹۹۴ به حبس ابد محکوم شد. وی اخوان المسلمین را به سبب پذیرش نظام سیاسی و محکوم کردن ترور سادات، به سازش با دولت متهم کرد و همانند سید قطب هرگونه نظام سیاسی مبتنی بر اصول و ارزش های غربی را بازگشت به کفر و جاهلیت شمرد و ساقط کردن آن را مشروع دانست. عَبدُالرّحمان خشونت علیه قبطی های مصر و مصادرۀ دارایی هایشان را مشروع می داند و جماعت او، هجومی دائمی به قبطی ها را آغاز کردند.